நேர்மையின் மரணம்....

கடந்த 25ம் தேதியில் ஒரு நேர்மையான அரசு அதிகாரியை சமூக விரோதிகள் பட்டப்பகலில் நடு ரோட்டில் வைத்து நெருப்பிட்டுக் கொளுத்திக் கொன்றிருக்கிறார்கள்.  நமது சமூகத்தில் நேர்மையாக நடப்பதனால் சந்திக்க விழையும் சில பரிதாபமான நிகழ்வுகளில் இதுவும் ஒன்றாக ஆகிவிட்டது. இது தவிர, பணியில் தேவையற்ற அலைக்களிப்பு, தேவை இல்லாத பணிமாற்றம், பணி இடைநீக்கம்,  ஆசிட் வீச்சு, குடும்பத்தினருக்குத் தொல்லை, தாக்குதல் இப்படி பலவும் அடக்கம்.  

நேர்மையாகப் பணி செய்வது அவ்வளவு பெரிய குற்றமா?? ஏன் இப்படி ஆகிவிட்டது? என்ன செய்யலாம்? இதுபற்றிய எனது சிந்தனைகள்....

ஏன் இப்படி ஆனது ?

இதற்கு முதல் காரணம் குற்றச்செயல்கள் நடைபெறும்போது ஆரம்பத்திலேயே தடுக்காதது. முளையிலேயே கிள்ளி எரியாமல் விட்டது.. தும்பைவிட்டு வாலைப் பிடித்த கதையாய்ப் போய்விட்டது. இப்படிப்பட்ட குற்றச் செயல்களில் ஈடுபடுவர்களை முதலில் சாதாரணமான தவறுகள்   செய்யும்போதே சரியானபடி தண்டிக்காமல், அவர்களை வளரவிட்டுவிட்டு, இப்போது அவர்கள் சமூக, பண, அரசியல் செல்வாக்கோடு திகழும்போது ஒன்றும் செய்யமுடிவதில்லை.

அரசு நிர்வாகத்தில் இருக்கும் அவலமான நிலை

நிர்வாணமானவர்கள் இருக்கும் ஊரில், கோவணம் கட்டுபவன் பைத்தியக்காரன் என்று சொல்வார்கள். அரசு எந்திரத்தில் இப்போது அங்கங்கே ஆயில் போட்டால்தான் ஆகவேண்டிய காரியங்களே ஆகும் நிலையிருக்கிறது. அதுவும் காசுக்காக எதுவும் செய்யும் அரசும், ஊழியர்களும் பெருகிவரும் சூழல் ஏற்பட்டிருக்கிறது.

அரசுப் பணிகளில் சேர, தேர்தல்களில் போட்டியிட, வெற்றிபெற திறமையைவிட பணமே பிரதானமாக ஆகிவிட்டது. ஆகவே, கிடைக்கும் பதவியை வைத்து, செலவிட்ட பணத்தை எவ்வளவு விரைவில் எடுத்து மேலும் லாபம் பார்க்கவேண்டிய நிலைக்கு பெரும்பாலானோர் தள்ளப்பட்டிருக்கிறார்கள். இப்படிப்பட்ட சூழலில் நேர்மையானவர்கள் இருப்பதே அபூர்வமாகிவிட்டது.அப்படியும் நேர்மையாய் இருப்பவர்களுக்கு இச்சமூகம் "பொழக்கத்தெரியாதவன்(ர்)" என்ற பட்டப் பெயர் கொடுக்கிறது. இந்தச் சமூக சூழலில் நேர்மை என்பது சொல்லப்பட மட்டுமே கூடிய, செயல்படுத்தப்படக் கூடாத ஒன்றாக ஆகிவிட்டது.

தாமதப்படுத்தப்படும் தண்டனைகள்

நமது நாட்டில் எந்தக் குற்றத்திற்கும் தண்டனை கிடைக்க ஏற்படும் காலதாமதம் குற்றம் செய்வதை ஊக்குவிக்கிறது. எப்படியும் தப்பிவிடலாம் என்ற மனப்பான்மை வந்துவிட்டது.

தேவைகள் பெருகிப் போனது

இன்றய "Consumerism" சூழலில் விளம்பரங்களினாலும், சமூக அழுத்தத்தினாலும், தேவைகள் பெருகிப் போனது. தேவைக்காக பொருள் வாங்கியது போய், விளம்பரங்களுக்காக வாங்கவேண்டிய அழுத்தம் வந்தது.

என்ன செய்யலாம் ?

முதலில் நேர்மையான அதிகாரிகளுக்கு பணிப் பாதுகாப்பும், சமூகப் பாதுகாப்பும்,  சட்டப் பாதுகாப்பும் தேவைப்படுகிறது.

இவர்களுக்கு பிரச்சினைகள் வரும்போது, மீடியாவில் முக்கியத்துவம் கொடுத்து செய்திகள் வெளியிட்டு அந்த பிரச்சினைகளிலிருந்து வெளிவர உதவிகள் செய்ய வேண்டும்.

இப்படிப்பட்டவர்களுக்கு இலவச சட்ட உதவி உடனடியாக வழங்கப்பட வேண்டும்.

சமூகத்தில் லஞ்சம் வாங்குபவர்கள், ஊழல் செய்பவர்கள் இவர்களை ஒதுக்கிவைக்கலாம். (இவர்களுக்குத்தான் யார் தயவும் தேவை இல்லையே... :-(   ). முக்கியமாக பள்ளி கல்லூரிகளில் தவறு செய்பவர்களின் குழந்தைகளிடையே ஒரு விழிப்புணர்வு ஏற்படச்செய்யவேண்டும். இவர்களாலேயே இவர்களின் பெற்றோரைத் திருத்த முடியும். ஏனெனில் இவர்களுக்காக சொத்து சேர்ப்பதற்காகத்தானே த்வறுகள் செய்கிறார்கள்...

குற்றச்செயல்களுக்கு உடனடியான தண்டனைகள் வழங்கப்படவேண்டும்.  லஞ்சம் ஊழல் இவற்றுக்கான தண்டனைகளும் கடுமையாக்கப்படவேண்டும். முக்கியமாக சிலராவது கடுமையாக தண்டிக்கப்படவேண்டும்.  அப்போதுதான் தண்டனைகளுக்கான பயம் இருக்கும். தாமதிக்கப்பட்ட நீதி மறுக்கப்பட்டதாகவே ஆகிவிடுகிறது..

யோசிக்க நல்லாத்தான் இருக்கு... நடக்கணுமே...

மஹாலிங்கமே சரணம்... ஏதாவது செஞ்சு இந்த நிலைய மாத்துங்க.. அரோஹரா...